Even voorstellen


Tonnie Verweij (penningmeester) & Marianne Verweij


Wij zijn de ouders van Nicolette hebben samen het initiatief genomen om deze stichting op te zetten. Dit naar aanleiding van het overlijden van onze dochter. We hebben veel fijne herinneringen aan Nicolette. Ze was een warm spontaan én lief kind, genoot van de huiselijke sfeer, Meer en meer werd ze niet alleen een dochter, maar ook een vriendin in ons leven. Het doet ons erg veel pijn dat deze ziekte niet door ons, niet door haarzelf en door anderen te doorbreken was. Jarenland heeft zij gestreden tegen deze ziekte en tijdens deze strijd had zij het volgende voor ogen. "Als ik beter word, ga ik mijzelf op de een of andere manier inzetten als ervaringsdeskundige om mensen die deze strijd ook meemaken te steunen ". Deze gedachten gang willen wij voort zetten.

Jitte Galbraith (voorzitter)


Nicolette heb ik leren kennen bij Stichting Ixta Noa, waar ik jarenlang heb gewerkt als coördinator van het praktijkhuis te Nijmegen. Nicolette kwam hier als deelnemer en vanaf het begin heb ik haar mogen begeleiden. Dit ging van één op één begeleiding in het praktijkhuis, begeleiden in een zelfhulpgroep tot aan mail en telefonisch contact. Net waar Nicolette op dat moment behoefte aan had en wat mogelijk was. Ik heb een grote kijk mogen nemen in Nicolette haar strijd, haar persoonlijkheid en kwetsbaarheid. Een echte doorzetter, een mooi mens, soms een tikkeltje eigenwijs, maar dat maakte het contact juist heel bijzonder. Zelf ben ik ervaringsdeskundige op het gebied van een eetstoornis en weet ik als geen ander hoe het is om deze strijd jarenlang te moeten leveren. Net zoals Marianne en Tonnie wil ik graag de droom van Nicolette voortzetten en daarom met trots mijn steentje bijdragen binnen Stichting Letje.

Tonnie Jacobs (secretaris)


 

Mijn naam is Tonnie Jacobs. (Gehuwd en wij hebben drie dochters). Ik ken Tonnie en Marianne al bijna 40 jaar en in die tijd heb ik ook de kinderen van Ton en Marian meegemaakt. Zo ook Nicolette. Ze was een leuke en gedreven meid met humor en wilskracht. Ik heb een aantal dingen voor haar mogen maken en ook nog het appartement mee mogen helpen inrichten in Oss. Helaas was dat van korte duur maar ik heb het met veel plezier gedaan. In die tijd ben ik ook meer te weten gekomen van die nare ziekte Anorexia Nervosa. En toen Ton mij vroeg zitting te nemen in het bestuur van de Stichting heb ik na even denken ja gezegd. Ik ben blij dat ik mee mag denken en organiseren bij deze stichting en we hopen nog vele leuke en goede zaken voor elkaar te krijgen.